ครูใหญ่ (อาจารย์สดใส พันธุมโกมล) ครูผมครับ
ประสบการณ์ที่คนดูได้รับจากการดูละครที่มีลักษณะ แตกต่าง จากการอ่านนวนิยาย หรือการชื่นชมผลงานด้านจิตรกรรม ประติมากรรม ฯลฯ อีกประการหนึ่งก็คือ การมี “อารมณ์ร่วม” กับผู้อื่นในขณะที่ชมละคร ทั้งนี้ เมื่อเราดูละคร เราจะนั่งดูพร้อมๆกับคนอื่นๆอีกหลายคน คือเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม “ผู้ชม” ในการแสดงละครวันนั้น ข้อนี่เป็นลักษณะสำคัญของศิลปะการละครที่ควรคำนึงถึง เพราะ การแสดงออกของมนุษย์เมื่ออยู่ตามลำพัง กับเมื่ออยู่รวมกันเป็นกลุ่มย่อมแตกต่างกัน ตัวอย่าเช่น เมื่อดูละครตลก เราจะหัวเราะไม่ค่อยออกเมื่อนั่งอยู่คนเดียว แต่ความสนุกสนานตลกขบขันของละครจะเพิ่มมากขึ้นถ้ามีผู้อื่นหัวเราะไปกับเรา ในทำนองเดียวกัน เมื่อดูละครเศร้า เราจะรู่สีกซาบซึ้งมาก ถ้ามีความรู้สึกว่าทุกคนในโรงละครเงียบกริบและกำลังมีความรู้สึกเช่นเดียวกับเรา และเมื่อใดทีเราไปดูละครแต่ไม่มี “อารมณ์ร่วม” กับคนดูอื่นๆ เช่นในขณะที่เรากำลังซาบซึ้งกับบทบาทของตัวละคร ผู้ดูอื่นหัวเราะหรือคุยกันส่งเสียงอื้ออึง เราจะรู้สึกเสียอารมณ์ไปมาก และละครเรื่องนั้นก็ไม่สามารถสื่อความหมายให้แก่เราได้เท่าที่ควร
ที่มา ศิลปะการละครเบื้องต้น คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น