หลังจากที่ THESPIS ได้เริ่มพัฒนาบทเพลงสวดบูชาที่เรียกว่า DYTHYRAMB มาเป็นบทละครที่มีบทเจรจาโต้ตอบกันระหว่าง ACTOR กับกลุ่ม CHORUS ซึ่งกลายเป็นบทละครประเภท TRAGEDY แล้ว ต่อมาก็ได้มีผู้ปรับปรุงแกไขบทละครประเภทนี้ให้มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้น คือ AESCHYLUS ได้เพิ่มนักแสดงขึ้นเป็น 2 คน และ SOPHOCLESได้เพิ่มจำนวนนักแสดงขึ้นเป็น 3คน ซึ่งทำให้เกิดการเป็น “ประเพณีนิยม” (CONVENTION) ของละครกรีกโบราณว่า จะต้องมีกลุ่ม CHORUS และตัวละครซึ่งมีบทเจรจาโต้ตอบกันในฉากหนึ่งๆ ไม่เกิน 3 คน ทั้งนี้หมายความว่า ในละครเรื่องหนึ่งๆ อาจมีตัวละครเกินกว่า 3 ตัวได้ แต่ตัวละครเหล่านั้นจะออกมาพูดในฉากเดียวกันเกินกว่าฉากละ 3 คน ไม่ได้ ทั้งนี้เพราะมีนักแสดงเพียง 3 คน นักแสดงเหล่านั้น จะแสดงเป็นตัวละครทุกตัวในเรื่อง โดยแบ่งบทกันไปตามความเหมาะสม นักแสดงคนหนึ่งอาจแสดงได้หลายบทโดยการใช้การเปลี่ยนหน้ากาก เสื้อผ้า ลีลาการแสดงของตน ฉะนั้นผู้เขียนบทละครกรีกโบราณจึงต้องเขียนบทให้มีตัวละครซึ่งมีบทเจรจาโต้ตอบกันในฉากหนึ่งๆ ไม่เกิน 3 คน เพื่อให้เหมาะสมกับประเพณีการละครดังกล่าว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น