A PART OF MY LIFE

A PART OF MY LIFE
เป็นเวปในฝัน ที่ทำเพื่อ "บูชาครูการละคร" ทั้งหลายที่ประสิทธิ์ประสาทวิชาศิลปการละครให้แก่ข้าพเจ้า แล้วข้าพเจ้าได้นำความรู้เหล่านั้นมาหากินเลี้ยงชีพมาตราบจนทุกวันนี้ เช่น ครูใหญ่ อ.สดใส พันธุมโกมล,ครูช่าง อ.ชนประคัลภ์ จันทร์เรือง,ครูแอ๋ว อ.อรชุมา ยุทธวงศ์,ครูอุ๋ย อ.พรรัตน์ ดำรุง,พี่อี๊ด สุประวัติ ปัทมสูต,อารอง เค้ามูลคดี,อาโต รัชฟิล์ม และอีกหลายๆท่าน โดยนำคำสอนของบรรดาครูทั้งหลาย และเหล่าพี่น้องภาควิชาศิลปการละคร คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มาถ่ายทอดให้แก่ผู้ที่รัก "ละครเวที" ครับ

วันอังคารที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2551

การใช้ศัพท์ทางการแสดงที่ผิดพลาด

การใช้ศัพท์ทางการแสดงที่ผิดพลาด ทำให้นักแสดง “หลงทาง”
ผู้กำกับการแสดงมักนิยมนำคำว่า โอเว่อร์ (มาจากคำว่า OVER ACTING หมายถึงการแสดงที่มากเกินไปจนลายเป็นการแสดงเสแสร้งแกล้งทำ) ไปใช้แทนที่คำว่า EXAGGERATION ซึ่งหมายถึง การเพิ่ม “พลัง” หรือ “ขนาด” ของการแสดงให้มากว่า ใหญ่กว่า เกิน หรือกว้างไกลกว่าความเป็นจริงตามธรรมชาติ แต่เป็นการ “เพิ่ม” โดยตั้งอยู่บนพื้นฐานของ ความริง (TRUTH) จึงไม่ใช่การเสแสร้งแกล้งทำ หรือ จงใจแสดง ซึ่งทำให้เกิดความเข้าใจผิดที่นำไปสู่การแสดงแบบ “เสแสร้ง” และ “จงใจ” ในละครที่ต้องใช้การแสดงประเภท EXAGGERATION อาทิ ละครตลกประเภท FARCE หรือ ละคนสมัยใหม่แนวต่อต้านสัจจนิยมบางแนว เช่น ละครประเภท ABSURD เป็นต้น

ไม่มีความคิดเห็น: